Αυτή η πεποίθηση έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης με πολλούς ανθρώπους, ακόμη και Χριστιανούς, στο παρελθόν. Αλλά όσο πιο πολύ ερευνώ, τόσο περισσότερο θεωρώ ότι η υπόθεση “Χριστιανισμός” είναι η μόνη εφικτή κοσμοθεωρία που είναι ιστορικά βάσιμη. Οι βασικές αξιώσεις της Βίβλου απαιτούν ιστορική έρευνα, καθώς βασίζονται σε δημόσια γεγονότα που μπορούν να επαληθευτούν ιστορικά. Σε αντίθεση, οι βασικές απαιτήσεις όλων των άλλων θρησκειών δεν μπορούν να δοκιμαστούν ιστορικά και, ως εκ τούτου, είναι υπεράνω διαψευσιμότητας ή έρευνας. Πρέπει να τις αποδεχθείς με τυφλή πίστη.
Σκεφτείτε το: Ο πιστός στην ισλαμική πίστη πρέπει να εμπιστευθεί σε μια προσωπική συνάντηση που είχε ο Μωάμεθ, και αυτή η συνάντηση δεν είναι σε θέση να εξεταστεί ιστορικά. Δεν έχουμε κανέναν τρόπο να ερευνήσουμε πραγματικά τους ισχυρισμούς του Τζόζεφ Σμιθ (και όταν το κάνουμε, είναι ανεπαρκείς). Ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός δεν είναι ιστορικές θρησκείες, που σημαίνει ότι δεν έχουν τις βασικές αξιώσεις των γεγονότων στο χώρο και το χρόνο τις οποίες οι πιστοί καλούνται να διερευνήσουν. Μπορείτε είτε να αποδεχθείτε τη φιλοσοφία τους είτε όχι. Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος να τις εξετάσετε. Αν ανατρέξετε σε κάθε θρησκεία που ξέρετε θα παρατηρήσετε να συμβαίνει το εξής: Είτε δεν παρέχει ιστορικά στοιχεία για το κύριο γεγονός που συνέβη, το γεγονός δεν φέρει κάποια κοσμοθεωρία – σημαντική αλλαγή, ή δεν υπάρχουν ιστορικά γεγονότα που να διαμορφώνουν τα θεμέλια της πίστης.
Μοιάζει κάπως έτσι:
Πριν από λίγους μήνες, ήμουν επικεφαλής μιας εκδήλωσης απολογητικής στο Ντάλας υπό την αιγίδα του Christian Renaissance Apologia Conference. Ήταν παρόντες οι μελετητές Dan Wallace, Darrel Bock, Gary Habermas, και Craig Evans. Κάθε ένας από αυτούς είναι άνδρες που θαυμάζω και εμπιστεύομαι, καθώς πιστεύω ότι αναζητούν την αλήθεια και όχι την επιβεβαίωση της προκατάληψής τους. Τους ρώτησα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, αν υπάρχουν οποιεσδήποτε άλλες θρησκείες ή κοσμοθεωρίες που να οργανώνουν τέτοιου είδους συνέδρια και εκδηλώσεις απολογητικής, όπως ο Χριστιανισμός. Με άλλα λόγια, μπορούν άλλες θρησκείες να ενώσουν επαρκή αντικειμενικά στοιχεία από το παρελθόν τους, ώστε να σχηματίσουν μια συμπαγή άμυνα για την πίστη τους; Όλοι απάντησαν το ίδιο: όχι. Στη συνέχεια εξέφρασαν τα ίδια συναισθήματα με εμένα. “Ακόμη και οι άθεοι,” είπε ο Habermas, “δεν έχουν τίποτα, παρά μια ΄αρνητική απολογητική΄”. Με άλλα λόγια, ο Χριστιανισμός έχει ένα σημαντικό ποσό ιστορικά επαληθεύσιμων στοιχείων τα οποία αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πίστης. Αυτή είναι η "θετική απολογητική." Ένα συνέδριο αθεΐας, για παράδειγμα, δεν θα κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να υποτιμά τις αξιώσεις των άλλων θρησκειών (κυρίως του Χριστιανισμού). "Δεν υπάρχει καμία θετική άμυνα που μπορεί κανείς να δώσει για τον νατουραλισμό," είπε ο Habermas, κλείνοντας. Ως εκ τούτου, το μόνο πράγμα που διαθέτει ένας άθεος είναι η προσπάθεια να ανατρέψει το τεράστιο ποσό των αποδεικτικών στοιχείων που διαθέτει ο Χριστιανισμός.
Λογικό. Αν αποφάσιζα να ξεκινήσω μια θρησκεία, απατηλά ή όχι, δεν θα προέβαινα σε ψευδείς ισχυρισμούς για τα τελευταία ιστορικά γεγονότα που δεν συνέβησαν. Γιατί; Επειδή ξέρω ότι θα μπορούσε κάποιος να τα εξετάσει. Επίσης, δεν θα έδινα λεπτομέρειες σχετικά με το χρόνο, τον τόπο και τους ανθρώπους που εμπλέκονται. Και επιπροσθέτως, δεν θα καλούσα τους συγχρόνους μου να ερευνήσουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Για παράδειγμα, εάν επρόκειτο να πω σήμερα ότι το 1965 υπήρχε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Τίτος ο οποίος γεννήθηκε στη Guthrie, OK και ταξίδεψε στην Οκλαχόμα Σίτι κάνοντας πολλά θαύματα και κερδίζοντας πολλούς ακολούθους, θα μπορούσε εύκολα να επιβεβαιωθεί ή να διαψευθεί ο ισχυρισμός μου. Δεν θα έλεγα ότι η Mary Fallin, κυβερνήτης της Οκλαχόμα, μαζί με τον Tom Coburn, γερουσιαστή των ΗΠΑ από την Οκλαχόμα, διέταξαν να δολοφονηθεί ο Τίτος με ηλεκτροσόκ. Δεν θα έμπαινα σε λεπτομέρειες όπως ότι η ηλεκτροπληξία συνέβει στο Bricktown στις 13 Ιανουαρίου του 1968 στις 9 το πρωί. Δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι ο Τίτος αναστήθηκε από τους νεκρούς και απέκτησε χιλιάδες ακολούθους σε όλη την Οκλαχόμα Σίτι οι οποίοι έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Αμερική. Γιατί να μην κάνω αυτές τις αξιώσεις ως το θεμέλιο της νέας μου θρησκείας; Επειδή μπορούν εύκολα να ελεγχθούν και να παραποιηθούν. Αυτή η θρησκεία δεν θα μπορούσε καν να εξελιχθεί. Αν ήθελα να δημιουργήσω μια θρησκεία, όλα τα γεγονότα (αν υπάρχουν) που θα τη στήριζαν θα ήταν προσωπικά και υπεράνω κάθε ελέγχου.
Αυτός είναι και λόγος που δεν έχουμε θρησκείες βασιζόμενες σε ιστορικά γεγονότα. Είναι όλες, με εξαίρεση τον Χριστιανισμό, βασισμένες σε προσωπικές συναντήσεις που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν ή σε υποκειμενικές ιδέες που είναι υπεράνω κάθε έρευνας. Το εκπληκτικό με το Χριστιανισμό είναι ότι υπάρχουν τόσα πολλά ιστορικά στοιχεία που μπορούν να ελεγχθούν. Ο Χριστιανισμός είναι, μακράν, η πιο παραποιήσιμη κοσμοθεωρία που υπάρχει. Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, άνθισε κατά τον πρώτο αιώνα από τους ίδιους τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να εξετάσουν τα αξιώματά του. Και ακόμη και σήμερα, μας καλεί να “έρθουμε και να δούμε” αν οι ισχυρισμοί είναι αληθείς. Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορώ να πω ότι Χριστιανισμός επιβίωσε μέσα σε μια ιστορική μεταβλητότητα είναι γιατί είναι αλήθεια. Και αυτό ακριβώς θα περίμενε κανείς αν υπήρχε ένας παντοδύναμος Θεός που δημιούργησε και αγαπά αυτό τον κόσμο. Όταν παρεμβαίνει, δίνει ένα σημαντικό αποτύπωμα στην ιστορική έρευνα. Σκεφτείτε αυτό την επόμενη φορά που κρίνετε την χριστιανική πίστη. Ο μόνος λόγος που μπορείτε να κάνετε κάτι τέτοιο οφείλεται στο γεγονός ότι είναι η μόνη θρησκεία που έχει ανοιχτεί τόσο πολύ σε τέτοια κριτική. Με απλά λόγια, ο χριστιανισμός είναι η πιο ευάλωτη σε παραποίηση θρησκεία. Γιατί; Μετάφραση από: http://credohouse.org/blog/christianity-the-worlds-most-falsifiable-religion